۵/۲۵/۱۳۸۸

شعر


How do I love thee? Let me count the ways.
I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of being and ideal grace.
I love thee to the level of every day's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for right.
I love thee purely, as they turn from praise.
I love thee with the passion put to use
In my old griefs, and with my childhood's faith.
I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints. I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life; and, if God choose,
I shall but love thee better after death.

Elizabeth Barrett Browning


چگونه دوستت می دارم؟ بگذار تصویرش کنم:

ترا به عمق و وسعت و بلندائی
که روحم توان رسیدن دارد دوست می دارم، ورای آنچه چشم تواند دید
تا پایان هستی و نهایت نیکی.

دوستت می دارم چون ضروری ترین احتیاجات زندگی
چون آفتاب، چون سوسوی شمع.

دوستت می دارم آزادانه، چون تلاش انسان برای رسیدن به حق.

دوستت می دارم خالصانه، چون عبادت.

دوستت می دارم با تمام احساسی

که در اندوه دیرینه نهفته ست، با صداقت کودکانه.

دوستت می دارم با عشقی که گویی از دست رفته بود

با معصومیت از دست رفته.

دوستت می دارم در هر نفس، در هر لبخند و اشک زندگی.

و آنگاه که خداوند فراخواندم

در دنیائی دیگر قلبم بازهم تنها برای تو خواهد تپید

اما با عشقی سوزان تر.